จากนักกิจกรรมสู่การดำรงตำแหน่งรองผู้อำนวยการโรงเรียน อีกหนึ่งเครื่องยืนยันที่ได้แสดงให้เห็นว่าในรั้วมหาวิทยาลัยนั้นไม่ได้สอนหรือให้ความรู้แค่เพียงในห้องเรียน แต่ยังสอนให้เข้าใจมุมมองของการทำงานร่วมกับผู้อื่น และการเป็นผู้นำ เรื่องราวของ “บรีส” ศรัณย์ กะโห้ทอง ตัวอย่างศิษย์เก่าที่ใช้ชีวิตในมหาวิทยาลัยอย่างคุ้มค่า เรียนรู้ผ่านประสบการณ์กิจกรรมจนกลายเป็นทักษะสำคัญที่ช่วยก้าวขึ้นมาเป็นผู้นำองค์การทางการศึกษาได้ในปัจจุบัน

นายศรัณย์ กะโห้ทอง (พี่บรีส) ศิษย์เก่าสาขาวิชาอิสลามศึกษาและภาษาอาหรับ วิทยาลัยศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยรังสิต กล่าวว่า ย้อนกลับไปสมัยที่เลือกคณะ ผมเรียนเกี่ยวกับภาษาอาหรับอยู่ครับ และได้มีโอกาสมาเยี่ยมชมงาน Open House ของ ม.รังสิต บรรยายกาศ และกิจกรรมของที่นี่ทำให้ผมตัดสินใจเลือกเรียนสาขาวิชาดังกล่าว เพราะอยากเรียนภาษาอาหรับในเชิงที่ลึกมากขึ้น เรียนเพื่อศึกษา และสามารถนำไปใช้งานได้ ที่ ม.รังสิต ก็ยังเป็นที่แรกๆ ของประเทศไทยที่เปิดสอนภาษาอาหรับ เลยเป็นอีกหนึ่งทางเลือกของคนที่อยากเรียนภาษาอาหรับในตอนนั้น อีกทั้งในงาน Open House รุ่นพี่ที่มานำชม และให้ความรู้ ต่างก็เป็นนักกิจกรรม ผมเองก็มาทางสายกิจกรรมครับ เลยยิ่งทำให้ตัดสินใจเลือกมหาวิทยาลัยได้ง่ายมากขึ้นครับ

“ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยไม่ได้จบลงแค่ในห้องเรียน ผมเป็นอีกคนหนึ่งที่คลุกคลีอยู่กับกิจกรรมของคณะตั้งแต่ขึ้นชั้นปีที่ 2 เนื่องจากเป็นคนชอบทำกิจกรรม รุ่นพี่ที่สนิทเลยพาเข้าไปทำงานคณะฝ่ายสวัสดิการ พอปี 3 ก็ได้เป็นฝ่ายระเบียบวินัย ขึ้นปี 4 ก็ได้เป็นประธานฝ่ายระเบียบวินัย ตั้งแต่ปี 2 ถึงปี 4 ก็เข้าร่วมทุกกิจกรรมของคณะมาโดยตลอด และได้ขอฝึกงานกับสำนักกิจการนักศึกษาเป็นเวลา 1 เทอม ในฐานะศิษย์เก่ามองว่าสิ่งที่จำเป็นและได้นำไปใช้ในอนาคตแน่ๆ สิ่งแรกคือการทำกิจกรรมในรั้วมหาวิทยาลัย ซึ่งเป็นปัจจัยหลักที่จะช่วยส่งเสริมในการทำงาน การเรียนรู้ระบบงาน การทำงานร่วมกับคนอื่น เป็นต้น ความรู้ในห้องเรียนก็เช่นกัน ควรเก็บเกี่ยวให้มากเพื่อเป็นกำลังในการเสริมในการทำงานในสายวิชาที่ตรงกับสาขาที่เรียน และการทำกิจกรรมควบคู่วิชาการ ผมประทับใจมากๆ ครับ กับการเป็นนักศึกษากิจกรรม ในหลายๆ กิจกรรมก็จะแฝงมาในรูปแบบของการนำเสนอในรายวิชา บางกิจกรรมก็ตอบโจทย์สำหรับคนที่ต้องการฝึกการทำงานร่วมกับสังคมที่ใหญ่มากขึ้นไปกว่าในคณะ ได้ทำงานร่วมกับเพื่อนต่างคณะ หรือการทำกิจกรรมนอกมหาวิทยาลัย เหล่านี้เป็นประสบการณ์การเรียนรู้คน และสามารถสร้างคอนเนคชั่นอื่นๆ ได้ด้วยครับ”

         
หลังเรียนจบการศึกษา บรีสก็เดินหน้าต่อด้วยการศึกษาระดับชั้นปริญญาโทที่ Aligarh Muslim University คณะสังคมศาสตร์ สาขาวิชาอิสลามศึกษา ประเทศอินเดีย จบเกียรตินิยมอันดับ 1 หลังจากนั้นก็ได้กลับมาเป็นอาจารย์พิเศษสอนอิสลามศึกษาอยู่ที่โรงเรียนสอนศาสนาศาสนูปถัมป์ 5 ปี และอีกหลายๆ โรงเรียน จนถึงปี 2565 ก็เริ่มสอนพิเศษอิสลามศึกษาทางออนไลน์ ได้สร้างทีม และรับงานวิทยากรด้านการพัฒนาศักยภาพการทำงานการเรียน คุณธรรมจริยธรรม สร้างสัมพันธ์ในองค์กรเรื่อยมาจนถึงปัจจุบันครับ ตอนนี้ก็เป็นกรรมการบริหารโรงเรียนนูรุ้ลอีมาน (วังใหญ่) โรงเรียนพิเศษสอนศาสนาไม่หวังผลกำไร และได้รับตำแหน่งรองผู้อำนวยการโรงเรียนอนุบาลมาเรียมอย่างเป็นทางการ เมื่อเดือนสิงหาคม 2567 บรีสเล่าว่า

“การบริหารโรงเรียนเป็นงานที่ท้าทายครับ เพราะต้องดูแลทั้งเด็ก ครู กิจกรรม และคุณภาพการศึกษา และยังได้นำความรู้ที่มหาวิทยาลัยสอนมาประยุกต์ใช้ในเรื่องของวิชาการ บวกกับความเป็นคนสนุกสนานเข้ากับคนง่าย เลยนำไปใช้ในการสอน ทำให้เราปรับตัวได้ดี ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการจัดระบบ การทำงานเป็นทีม และการสื่อสาร เวลาที่เราทำงาน หรือดำเนินชีวิตก็ตาม แน่นอนว่าจะต้องเจอในเรื่องของปัญหา และอุปสรรคต่างๆ เช่น ปัญหาเฉพาะหน้าเรื่องข้อกำหนดเวลา ที่บางครั้งในแต่ละงานอาจล่วงเวลาจำเป็นต้องปรับหรือตัดบางกิจกรรมออกไป หรือ การปรับรายละเอียดกิจกรรม เพื่อให้เป็นไปตามวัตถุประสงค์ของผู้เข้าร่วมกิจกรรม ช่วงวัย ช่วงเวลา หรือคอนเทนต์ต่างๆ ที่ผมนำมาประยุกต์ใช้ในการทำงานก็ตาม จำเป็นต้องปรับเปลี่ยนไปตามกระแส หรือโจทย์ที่รับมอบหมายเสมอครับ ไม่สามารถถ่ายทอดหรือเล่าอยู่แต่เรื่องเดิมๆ การสื่อสารวิธีเดิมๆ ได้”

การเลือกเรียนด้านภาษา สำหรับใครอีกหลายคน อาจมองว่าเป็นเรื่องยาก ยากที่จะต้องเรียนรู้ ยากที่จะต้องท่องจำ จริงๆ แล้ว อย่าได้กลัวไปเลยครับ การเรียนภาษาจะเป็นตัวช่วยให้เราสามารถสื่อสารได้ง่ายขึ้นต่างหากครับ ไม่ว่าจะทำอาชีพใด เรียนอะไร ยังไงเสียก็ต้องอาศัยเรื่องการสื่อสารเป็นหลัก ดังนั้น ภาษาที่ 2 ภาษาที่ 3 ภาษาที่ 4 หากเราเรียนรู้แต่ละภาษาด้วยการเปิดใจ ไม่เขินอาย ไม่กดดัน ภาษาจะสร้างความสนุกสนาน และเปิดโลกใบใหม่ให้กับเราครับ